Rozpoczęcie rozmowy windykacyjnej jest niezwykle istotne. Tak naprawdę, poza negocjacjami i sankcjami to najważniejszy jej element. Dlatego windykator musi zrobić wszystko, by dłużnik od pierwszych sekund rozmowy poczuł, że rozmawia z profesjonalistą. Szczególnie dziś- kiedy opinie o firmach windykacyjnych nie są dość pochlebne. Ale w dużej mierze wynikają one z tematyki takich rozmów- mówią, że pieniądze szczęścia nie dają, ale dla dłużnika oznaczają wolność i święty spokój od długu. Windykator musi traktować dłużnika jak partnera biznesowego, musi pamiętać, że to służbowa rozmowa, bo jednak dzwoni na zlecenie wierzyciela, którego w takiej rozmowie powinien godnie reprezentować. Trzeba dostosować ton głosu oraz poziom rozmowy do dłużnika. I nie chodzi mi o to, by przekrzykiwać się z dłużnikiem- kiedy ten krzyczy, czy też zacząć się jąkać- kiedy dłużnik zaczyna, by lepiej się do niego upodobnić. To wręcz nie przystoi profesjonalnemu windykatorowi. Tutaj chodzi o to, by przede wszystkim nie rozpoczynać rozmowy z pozycji siły, z poczuciem, że windykator ma władzę, przewagę nad dłużnikiem. To jest droga co najwyżej do reklamacji, a nie do wpłaty. Windykator powinien rozmawiać z dłużnikiem w sposób, w jaki sam chciałby by z nim rozmawiano. Jak więc powinien wyglądać profesjonalny początek rozmowy? O tym oraz o pokonywaniu dalszych stopni do wpłaty tak, by się nie potknąć na nich i nie przewrócić- już wkrótce

Nie będę mydlić Wam oczu tym, że praca windykatora telefonicznego jest miła, lekka i przyjemna. Jest ona specyficzna i obciążająca psychicznie. Są to trudne rozmowy. Mogę Was zapewnić, że ponad 95% moich dziennych rozmów takie właśnie było. I nie dlatego, że mam pecha i trafiałam na wyjątkowo trudne sprawy. Przyczyna tego jest prosta- rozmowy o pieniądzach- zwłaszcza o zaległościach w spłacie, do najprzyjemniejszych nie należą, jeśli tych pieniędzy nie ma się wystarczająco dużo. Windykator w takiej rozmowie musi stać się psychologiem, a nawet księdzem zarazem. A dłużnik jest „grzesznikiem”, który powinien wytłumaczyć się z powodu braku wpłaty, żałować za „grzechy” i mieć chęć zadośćuczynienia bliźniemu- w tym wypadku- wierzycielowi. Takie „spowiadanie się” przez słuchawkę telefonu, do ucha obcej osoby, jest niewygodne, wstydliwe, często nerwowe oraz otwiera emocjonalną „puszkę pandory” dłużnika. Jak sobie radzić w takiej sytuacji? Jak takie rozmowy niczym za dotknięciem czarodziejskiej różdżki obrócić w spłatę?…Zapraszam Was do dalszej lektury

Dobra i owocna rozmowa windykacyjna najlepiej jeśli trwa do 5 minut. Wówczas zakończenie jej zaksięgowaniem wpłaty dłużnika jest najbardziej realne. Ale przecież nie chodzi o to, by ze stoperem prowadzić rozmowę- bo liczy się JAKOŚĆ, a nie ilość. Na własnej skórze od prawie 10 lat przekonuje się, że telefoniczna obsługa klienta to nie jest nuda i monotonia. Pewne czynności oczywiście są powtarzalne. Natomiast, zawężając okres czasu tylko do pracy w windykacji mogę śmiało powiedzieć, że każda z przeprowadzanych ponad 300 rozmów dziennie była inna. To tak, jak bym opychała się każdego dnia ponad 300 jajkami kinder niespodzianki. Nigdy nie wiedziałam na jakiego człowieka i na jaką sprawę trafię. Bo przecież każdy człowiek jest inny i nie ma dwóch takich samych długów. Każdy dług ma swoją, indywidualną historię. I przyznam, że czasem musiałam stawać się w takiej rozmowie dobrym improwizatorem i czarodziejką zarazem. Musiałam odnaleźć klucz do wyobraźni dłużnika, by rozmowa nie zakończyła się tylko słownymi ustaleniami. I taką zmienną tożsamość musiałam przybierać w czasie maksymalnie 5 minut. Ale uwierzcie- da się. Każdy może zostać skutecznym windykatorem. I ja Wam to tutaj udowodnię. Przeprowadzę Was przez wszelkie tajniki windykacji telefonicznej. Zabawię się w czarodziejkę i wyczaruje z Was najlepszych windykatorów

Każda rozmowa windykacyjna z dłużnikiem przez telefon, powinna zawierać trzy podstawowe elementy. Powinna być niczym rozprawka pisana w ramach pracy domowej zadanej na lekcji języka polskiego. Powinna zwierać takie elementy jak:

1.  Wstęp
2.  Rozwinięcie
3. Zakończenie

We wstępie warto jest wskazać nazwę firmy z jakiej dzwonimy oraz po weryfikacji dłużnika- po upewnieniu się, że tajemnica bankowa nie zostanie złamana- odpowiedzieć na wszelkie pytania dłużnika odnośnie szczegółów sprawy, której dotyczy rozmowa.

Niewiedza to oznaka profesjonalizmu, więc jeśli czegoś nie wiecie lub też nie macie dostępu do danych sprawy- umówcie się na oddzwonienie z informacją zwrotną- i faktycznie to uczyńcie.

Rozwinięcie takiej rozmowy, powinno zawierać w sobie elementy negocjacji oraz sankcji. Bardzo ważne jest też ich obrazowanie- takie trochę windykacyjne kalambury lub też „windykacyjna magia”.

Elementem zakończenia jest podsumowanie ustaleń i zachęta do kolejnego kontaktu ze strony dłużnika.

Nie martwcie się- każdy element rozmowy windykacyjnej omówię szczegółowo- tak więc nic- tylko korzystać z dobrych rad :). Zapraszam do odwiedzania mojej strony regularnie- oraz oczywiście do skorzystania  mojego autorskiego kursu- dużo treści- a mało „wodolejstwa”.